این آزمایش به منظور بررسی اثر چند علف‌کش بر کنترل علف‌های هرز در مزرعه گل مریم در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 14 تیمار در سه تکرار طی سال‌های 1385 و 1386در دزفول اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از علف‌کش‌های تریفلورالین (EC 48%) 10 روز قبل از کاشت و بلافاصله قبل از کاشت، ایپیتیسی (EC 82%) به صورت پیش کاشت، آکسی‌فلورفن (EC 24%) به صورت پیشرویشی، آیوکسینیل (EC 22.5%) به صورت پسرویشی، اکسادیازون (SL 12%) به صورت پیشرویشی، آلاکلر (EC 48%) به صورت پیشرویشی، دیورون (WP 80%) به صورت پیشرویشی، آترازین (WP 80%) به صورت پیشرویشی، آترازین به صورت پیشرویشی + یک بار وجین دستی، تو، فور- دی (SL 72%) به صورت پسرویشی + هالوکسی فوپ آر متیل (EC 10.8%) یک هفته بعد از مصرف تو، فور - دی، پاراکوات (SL 20%) در اوایل رویش گل مریم، و شاهدهای بدون وجین و با وجین. نتایج بررسی نشان داد در هر دو سال آزمایش، در مقایسه با شاهد با علف هرز، دیورون و آترازین بهترتیب با میانگین100 و 97 درصد در کاهش مجموع تعداد علف‌های هرز و تو، فور- دی + هالوکسیفوپآر متیل نیز با کاهش وزن خشک کل علف‌های هرز به میزان 95 درصد موثرترین تیمارها بودند. پس از تیمار شاهد با وجین، آترازین + یک بار وجین دستی با میانگین 87/5 تن در هکتار بیشترین تاثیر را در افزایش عملکرد شاخه گل مریم داشت. در سال‌های 1385 و 1386، به ترتیب تیمارهای کاربرد آیوکسینیل و آترازین + یک بار وجین دستی بیشترین وزن پیازچه را داشتند. در مجموع کاربرد هر یک از علف‌کش‌های آترازین 8/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار + یک بار وجین دستی علف‌های هرز، آکسی‌فلورفن 48/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار، آیوکسینیل 68/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار،آترازین 2/1 کیلوگرم ماده موثر در هکتار، و یا وجین دستی علف‌های هرز در طول فصل رویشی گل مریم توصیه می‌شود.
)