ارزیابی کارآیی چند ترکیب شیمیایی در کنترل شانکر باکتریایی هلو، Pseudomonas syringae

شانکر باکتریایی ناشی از (Pss) Pseudomonas syringae pv. syringae یکی از مهم‌ترین بیماری­های هلو است و استفاده از آفت‌کش‌های شیمیایی در مدیریت این بیماری اجتناب‌ناپذیر است. برای تعیین مؤثرترین ترکیب شیمیایی، آزمایشی طی سال‌های 1397 و 1398 در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 20 تیمار و چهار تکرار در حاشیه زاینده­رود انجام شد. تیمارهای مورداستفاده شامل غلظت 5/2 در هزار از اکسی­کلرور­مس (WP, 35%)، غلظت 1 در هزار از اکسید ‌مس (نوردوکس^® WG, 83.9%)، غلظت 5/0 در هزار از کربوکسیلات‌مس (کوکسیلWP, 91% ^®) ، غلظت 1 درصد از مخلوط بردو (بردوفیکس^® BordeaufixS, 18%)، غلظت 2 در هزار از فوزتیل آلومینیوم (الیت^® WDG, 80%)، غلظت 3 در هزار از اوره (46%G, ) و غلظت 2 در هزار از سولفات روی (33%WP, ) و برخی تیمارها شامل مخلوطی از ترکیبات مسی فوق با اوره یا سولفات روی و یا هردوی آن­ها بود. اثر تیمارها بر میزان وقوع (درصد آلودگی) و شدت بیماری به روش شاخص‌دهی در خردادماه ارزیابی شد. سم‌پاشی اول در پاییز بعد از ریزش برگ­ها و سم‌پاشی دوم قبل از تورم جوانه­های گل در زمستان انجام گرفت. سه هفته بعد از سم‌پاشی دوم، جمعیت Pss در جوانه‌های هلو با جداسازی باکتری روی محیط کشت شمارش گردید. نتایج نشان داد همه باکتری‌کش‌های مسی در مخلوط با اوره و سولفات روی اثر کاهشی معنی­داری بر درصد و شدت بیماری در مقایسه با استفاده تنها از این ترکیبات داشتند اما تیمار کربوکسیلات مس یا اکسید مس به‌علاوه اوره و سولفات روی مؤثرترین فرمولاسیون در کنترل شیمیایی بیماری شانکر باکتریایی هلو بودند. در استفاده از ترکیبات مسی به‌تنهایی، بهترین اثرگذاری در کاهش شدت بیماری به ترتیب متعلق به کربوکسیلات‌مس (7/78%)، اکسید‌مس (76%)، اکسی‌کلرو‌ر مس (1/48%) و مخلوط بردو (6/45%) بود. فوزتیل‌آلومینیوم در حد اکسی‌کلرور ‌مس و مخلوط بردو میزان وقوع و شدت بیماری را کاهش داد. کاربرد اوره و سولفات‌روی نیز ازنظر آماری تفاوت معنی‌داری با شاهد داشتند.